பம்பரம்
மறுபடியும் கவிதை எழுதும் ஆசை
விட்ட குறை தொட்ட குறை போல்
எங்கிருந்தோ லேசாக மல்லிகையின் மணம்
அடைத்து விட்ட ஜன்னல்களையும்
கதவுகளையும் மோதித் திறந்து கொண்டு !
நீ என்ன மன்மதனா ? இந்திரனா ?
எல்லாக்கேள்விகளுக்கும் பதில்கள் இல்லை எப்போதும்
பழையன கழியும் முன்னே புது மணம்
இது - என்ன வாழ்க்கை எனச்சொல்லும் வயதா ?
பம்பரத்தின் சாட்டையை சிறிது நேரம்
மாலையாகப் போட்டுக்கொள்ளுங்கள் பாவிகளே,
அது சற்றே தனக்காக சுற்றாமல் கிடக்கட்டும் !
நான்தான் மாறிப் போயிருக்கிறேனே
இது என்ன கவிதையா திருஷ்டிப்பொட்டா
கீழே விழுகிறாயா அல்லது திசை தேடிப் போகிறாயா
வழியில்லா தவறுதலுக்கு மரண தண்டனையா ?
இல்லை என்னும் தைரியம் ,
ஆகா என்ன வாசம் !
