ஏன் படைத்தாய் ?
குயிலாய் நான் பிறந்திருந்தால்
கூவி இன்பம் கண்டிருப்பேன் !
மரமாய் நான் இருந்திருந்தால்
மகிழ்ந்து நிழல் தந்திருப்பேன் !
பூவாய் நான் பூத்திருந்தால்
புது மணமும் பெற்றிருப்பேன் !
காவிரியாய் வந்திருந்தால்
கரை புரண்டு நிறைந்திருப்பேன் !
வார்த்தையாக ஆயிடினும்
கவிதையோடு கலந்திருப்பேன் !
கற்பூரக் கட்டியானால்
ஜோதிரூபம் கொண்டிருப்பேன் !
குரங்காகிப் போயிடினும்
குறையில்லாதிருந்திருப்பேன் !
மலையாக உயர்ந்திருந்தால்
பனியோடு மகிழ்ந்திருப்பேன் !
வெண்புறாக் கூட்டத்தோடு
பறவையாகி பறந்திருப்பேன் !
நெற்கதிரின் ஓர் மணியாய்
வயல்வெளியில் சுகித்திருப்பேன் !
சலங்கை மணியானால்
சத்தமேனும் செய்திருப்பேன் !
பறவையாகி பறந்திருப்பேன் !
நெற்கதிரின் ஓர் மணியாய்
வயல்வெளியில் சுகித்திருப்பேன் !
சலங்கை மணியானால்
சத்தமேனும் செய்திருப்பேன் !
சந்தனமாய் இறைவா ,
உன் மேலேனும் பட்டிருப்பேன் !
மனிதனென்று ஏன் படைத்தாய் , இறைவா ?
என்னை பயனில்லாதாக்கியதேன் இறைவா ?
பாவப்பிறவியிதை விட்டொழிக்க - இனி
என்றென்றும் உனை நோக்கி தவமிருப்பேன் !
No comments:
Post a Comment