இனியன !
நேற்று வரை இந்த நினைவில்லை
வாழ்வையே கவிதையாய்
வாழ்ந்து காட்டும் வேள்வி !
புனையாத கவிதைகள்
காற்றோடு கலந்து
காலங்காலமாய் அழைப்பது போல !
எதையுமே எதிர்பார்க்காத
குழந்தையின் சிரிப்பாய்
கவிதை எப்போதோ வருகிறது !
சிரிக்கவில்லை என்றாலும்
குழந்தையின் ஸ்பரிசம்
மனதிற்குள் எப்போதும் !
தெய்வத்தின் முன்னால்
அழுது மகிழும்போது
குழந்தை சிரிக்காதா என்ன ?
வேகமாய் வேர்வையாய்
நகர்ந்து கொள்ள துடித்தபோது
கட்டி இழுத்து மழலை முத்தம் !
ஆகா , கண்ணுக்கினியன கண்டேன் !
காதுக்கு இனியன கேட்டேன் !
நெஞ்சுக்கினியது ?
No comments:
Post a Comment